Alicja Namirowska Chociw
O zastosowaniu metod rozwijających twórcze myślenie w kształceniu zintegrowanym.
Wśród metod i technik aktywizujących, które wykorzystuje w swojej pracy pedagogicznej ważne miejsce zajmują metody rozwijające twórcze myślenie. Jedną z częściej stosowanych przeze mnie metod są "Niezwykłe zadania". Istota tej metody polega na stworzeniu takiej sytuacji dydaktycznej, która inspiruje uczniów do twórczego działania poprzez różnorodne, ciekawe zadania do wykonania. W czasie realizacji w kl. III bloku tematycznego "Doskonalimy własne umiejętności" zaproponowałam dzieciom konkursy. W tym celu podzieliłam uczniów na 5 grup. Każda z grup otrzymała 4 koperty, a w nich kolejne zadania do wykonania wraz z poleceniami. Na wykonanie zadań uczniowie mieli 30 minut. Dodatkową trudnością był fakt, iż każda z grup samodzielnie przydzielała zadania poszczególnym członkom grupy. A oto jaki zestaw zadań otrzymała każda grupa.
ZADANIE I Jakie słowa kryją się w podanych wyrazach, wypisz je obok:
porzeczka - ........................
słońce - ........................
tatarak - .........................
adres - ........................
basen - .........................
bokser - .........................
chmura - ..........................
ekran - .......................
parowóz - .......................
krokodyl - ....................... Za wykonanie tego zadania uczniowie mogli uzyskać 14 pkt.
ZADANIE II
Utwórz i zapisz słowa z liter wyrazu
K A R O L I N A
Przy tym zadaniu punktacja była następująca: Za ułożenie 5 wyrazów – 1 pkt, za 10 – 2pkt, za 15 – 3 pkt, za 20 – 4 pkt, Za 25 i więcej – 5 pkt.
ZADANIE III
Jakie imiona ukryły się w zdaniach, podkreśl je i wypisz obok
1. TA ZABAWKA JEST TANIA. .................. 2. PRZY DOMU ROŚNIE TOPOLA. ................ 3. OSTATNIA KOPKA SIANA ZOSTAŁA NA POLU......... 4. W OGRÓDKU ROŚNIE CEBULA. .................
Za zadanie III można było uzyskać 4 pkt.
ZADANIE IV
Jestem piłkarzem. Mam numer 6. Mój numer jest wynikiem obliczania sum i różnic czterech liczb. Są to liczby : 9, 7, 6 i 4. Zapisz działania z nawiasami i objaśnij jak można wyliczyć mój numer.
Sposób I 6 = .................
Sposób II 6 = .................
Sposób III 6 = .................
Za każdy sposób można uzyskać po 2 pkt, a więc razem 6pkt.
Ogólnie za wszystkie prawidłowo wykonane zadania grupa mogła uzyskać maksymalnie 49 punktów.
Po wykonaniu zadań przez poszczególne grupy , sprawdziłam poprawność ich wykonania i przyznałam punkty. Wyniki zostały ogłoszone i wywieszone na klasowej gazetce, zaś uczestnicy otrzymali dyplomy za zajęcie I, II i III miejsca oraz za udział. Po skończonym konkursie dzieci były zmęczone, ale bardzo zadowolone. Inna metodą, którą zastosowałam w pracy z moją klasą III , jest metoda nazwana "Fabułą z kubka". Sięgnęłam po nią wówczas, gdy stwierdziłam, że niektórzy "moi" uczniowie, podczas tworzenia opowiadania, mają kłopot z łączeniem wypowiedzi w logiczną całość. Przygotowałam więc 4 kubki z następującymi napisami: v postacie v fabuła v miejsce akcji v cechy charakterystyczne
Do każdego kubka włożyłam kartki z odpowiednimi informacjami. I tak w kubku z napisem "Postacie" znalazły się kartki z imionami dzieci z lektur szkolnych, takie jak: Karolcia, Olle, Lisa, Anna, Kubuś Puchatek, Szewczyk Dratewka, Weronika, Kacperek , Krzyś. W kubku z napisem "Fabuła" umieściłam pięć kartek o następującej treści: niech przygotuje przyjęcie, niech zorganizuje konkursy, niech rozwiąże tajemnicę, niech zrobi prezent, niech napisze bajkę. W kolejnym kubku zatytułowanym "Miejsce akcji" znalazły się takie napisy: dom, szkoła, nad rzeką, na polanie, w górach. W ostatnim kubku podpisanym " Cechy charakterystyczne" umieściłam kartki, na których zapisałam takie cechy jak: wesoły, smutny, zmartwiony, dumny, uczynny. Kiedy przyniosłam do klasy kubki z napisami i zapowiedziałam pracę w grupach, dzieci ucieszyły się i były mocno zaciekawione. Podzieliłam więc uczniów na 5 grup: A,B,C,D,E. Każda z grup wybrała sekretarza oraz wyznaczyła dzieci do losowania kartek . Następnie odbyło się losowanie. Grupy dostały następujące kartki: Grupa A - Bosse, Karolcia, niech przygotują przyjęcie, dom, uczynny. Grupa B - Olle, niech zrobi prezent, w górach, smutny. Grupa C - Anna, Lisa, Kubuś Puchatek, niech rozwiąże tajemnicę, na polanie, wesoły. Grupa D - Kacperek, niech zorganizuje konkursy, szkoła, zmartwiony. Grupa E - Szewczyk Dratewka, Weronika, niech napisze bajkę, nad rzeką, dumny. Po wylosowaniu kartek dzieci przypomniały z jakich części składa się opowiadanie i przystąpiły do tworzenia opowiadań. Czas na wykonanie zadania wynosił 30 minut. Po skończonej pracy liderzy grup odczytali opowiadania, które z kolei zostały poddane korekcie ortograficznej i gramatycznej i zapisane w zeszytach A oto opowiadanie ułożone przez jedną z grup, grupę C.
"Tajemnica Kubusia Puchatka" Pewnego dnia Anna wraz z Lisą wybrały się na polanę pełną kolorowych kwiatów. Gdy przechodziły obok tajemniczego dębu, zauważyły kawałek sznurka wystającego zza gałęzi. Lisa pociągnęła za sznurek i wtedy wyleciała kartka, na której było napisane: "Tajemnica Kubusia Puchatka". Pod napisem była narysowana mapa. Dziewczynki wyruszyły drogą narysowaną na mapie. Szły, szły , aż doszły do małego domku. Tu zatrzymały się, a następnie grzecznie zapukały do drzwi. Po chwili, drzwi otworzyły się i wybiegł z nich wesoły miś Puchatek. Miś podszedł do dziewczynek i przedstawił się im mówiąc:" nazywam się Kubuś Puchatek, miło, że znalazłyście mój domek, zapraszam was do środka". Dziewczynki również przedstawiły się misiowi, a później weszły do domku i opowiadały o tym, jak tu trafiły , a Kubuś zdradził im swoją tajemnicę. Dziewczynki zaprzyjaźniły się z Kubusiem i od tej pory często go odwiedzały. Opisane powyżej przykłady zastosowania metod rozwijających twórcze myślenie stanowią tylko cząstkę całego, bogatego wachlarza metod aktywizujących. Mam jednak nadzieję, że zaprezentowane przykłady z mojej pracy, zachęcą któregoś z pedagogów do korzystania z tej grupy metod.
|